Ted was ziek en mocht een dagje uitzieken bij opa en oma Lichtenvoorde, terwijl ik aan het werk was in Groenlo. Op de terugweg met mooie zonsondergang en contouren van de bomen zichtbaar. Hij had duidelijk tijd gehad om na te denken en begon een oratie.
“Mam, blaadjes maken zuurstof, en zuurstof hebben wij nodig om te kunnen ademen.”
“Dat zegt de juf.”
“Wist je dat er mensen zijn, die bomen omhakken?”
“Weet je wat ze met die bomen doen?”
“Houten vakantiehuisjes maken.”
“En dat is heel dom, want dan kunnen we niet meer ademhalen.”
“Bouwvakkers doen dat niet.”
“Die zijn slim.”
“Die maken stenen vakantiehuisjes, zoals in Eerbeek en in Duitsland.”
“In Engeland hebben ze houten vakantiehuisjes.”
“Als je in Duitsland takken met blaadjes in het bos zoekt.”
“Kun je ze in Engeland aan de afgezaagde boomstam vastmaken.”
“Met plakband.”
“Of gewoon zaadjes in de grond stoppen en een nieuwe boom laten groeien.”
